ساده تر شدن قوانین عدم پذیرش پزشکی برای معلولین

سیاست های مهاجرتی کانادا که مانع از اخذ اقامت دائم و مهاجرت افراد معلول می‌شد ساده تر خواهند شد.

کانادا قصد دارد برنامه آزمایشی  شروع شده در سال 2018 را به یک سیاست دائمی تبدیل کند.

دولت فدرال اعلام کرد که قصد تغییر دائمی قوانین مربوط به “عدم پذیرش پزشکی ” را دارد. طبق قوانینی که پیش از این توسط سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا اعمال می‌شد از مهاجرت افرادی که ارائه خدمات مراقبتی به آنها بیش از 7هزار دلار کانادا برای دولت هزینه در پی داشت، ممانعت به عمل می آمد و بسیاری از افراد بر این عقیده بودند که این قانون با ارزش های کشور کانادا هم‌خوانی ندارد. اما اکنون، دولت کانادا سقف این هزینه ها را سه برابر کرده و به حدود 21,000 دلار رسانده است. به عبارتی دیگر، احتمال اینکه فردی به خاطر نیاز به حمایت و خدمات پزشکی و اجتماعی موفق به مهاجرت به کانادا نشود کمتر شده است.

در حال حاضر، طبق قوانین مهاجرت کانادا، تعریفی که از Excessive Demand ارائه می‌شود یکی از این دو حالت است: فردی که هزینه ارائه خدمات پزشکی به وی بیش از میانگین سالیانه است یا، شخصی که درمان او باعث افزایش زمان انتظار برای کانادایی ها می‌شود. این تعاریف باعث می‌شوند که تقریبا هر فردی با محدودیت های ذهنی یا جسمی، شامل عدم پذیرش پزشکی در مهاجرت به شمار آید و همچنین از مهاجرت اعضای خانواده و همراهان وی نیز ممانعت به عمل می‌آید.

در سال 2018، وزیر بهداشت وقت، Ahmed Hussen، از موقعیت خود استفاده کرد و این طرح آزمایشی را پیشنهاد داد. طبق طرح Hussen افرادی برای دولت کانادا excessive demand به شمار می‌آیند که هزینه خدمات پزشکی برای آنها سه برابر بیشتر از میانگین هزینه های پزشکی برای یک فرد کانادایی است. علاوه بر آن برخی از محاسبات مربوط به آموزشات خاص، رفتار درمانی و کاردرمانی، و خدمات مراقبت فردی مثل آماده کردن غذا، استحمام و لباس را از محاسبات excessive demand بودن حذف کرد. چنین تغییراتی باعث شد که که تصمیم گیری درباره مهاجرت یا عدم مهاجرت این افراد با سخت‌گیری کمتری انجام شود و هزینه و زمان بسیار کمتری صرف ارزیابی فاکتورهای مختلف افراد با معلولیت شود.