تورنتو، منترال، کلگری و ونکوور مقاصد محبوبی برای مهاجرین کانادا به شمار می‌آیند. با این وجود، شهرهای کوچکتر کانادا، شروع به جذب مهاجرین بیشتری کرده اند.
بین سالهای 2013 و 2019، تعداد مهاجرینی که در مراکز شهری کوچک تر اسکان پذیرفتند، با افزایش 45 درصدی همراه بود، این درحالیست که این عدد برای شهرهای بزرگتر کانادا 9 درصد بوده است. البته نرخ مهاجرت کانادا، که در اصل تعداد مهاجرین این کشور از بین هر 10,000 شهروند است، برای شهرهای کوچک و متوسط همچنان کمتر از شهرهای بزرگ است، اما به وضوح یکی از علت‌های اصلی آن این است که مناطق شهری کوچک، جمعیت کمتری دارند.
تورنتو و ونکوور، با 163 و 128 مهاجر در هر هزار نفر، جزو شهرهایی با بالاترین نرخ مهاجرت به کانادا هستند. اما این عدد برای شهرهای کوچک و متوسط چقدر است؟
نرخ مهاجرین برای مجموع 14 منطقه شهری کوچک صد شخص از هر هزار نفر بود. رجینا و ساسکاتون در ساسکاچوان به ترتیب 193 و 178 مهاجر در هر 10,000 شهروند دارند که عدد هر دوی آنها از تورنتو بالاتر است. دوازده منطقه شهری کوچک دیگر با نرخ های مهاجرت بالا عبارتند از: Charlottetown, Fredericton, Moncton, Swift Current, Winkler, Steinbach, Brandon, Thompson, Brooks, High River, Wood Buffalo.
این شهرها، افزایش مهاجر را راه حلی مستقیم برای حل مشکلات مربوط به پیر بودن جمعیت و کمبود نیروی کار میدانند. جمعیت خیلی از این شهرها در حال کاهش است. بدان معنا که تعداد مرگ‌ومیر از تولد بیشتر است و برای اینکه جایگاه اقتصادی خود را در برابر سایر استان ها حفظ کنند، به مهاجرین خود وابسته اند. به همین علت، شروع به جذب تعداد بیشتری مهاجر کرده اند. اما، همه گیری ویروس کرونا نقش موثری در کاهش تعداد مهاجرین به مناطق شهری کوچک تر ایفا کرد و محدودیت های سفر نیز مزید بر این علت شدند. پیش بینی میشود که در بلند مدت، مهاجرت نه تنها در شهرهای بزرگ بلکه در شهرهای کوچک و متوسط نیز برای پاسخ گویی به نیازهای اقتصادی کانادا به یک ضرورت تبدیل شود.
